Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Piekielna żona”, czyli trzeci tom od @klagreg_autorka 🖤

Bardzo podoba mi się, jak Klaudia operuje fabułą i bohaterami. Sprytnie lawiruje pomiędzy powieścią gdzie występują elementy fantastyki, jednak są bardzo subtelne. Głównym wątkiem jest romans między głównymi bohaterami oraz dworskie intrygi i to sprawia, że książka tak wciąga 😍

Lecha została postawiona przed ciężkimi wyborami. Miała szpiegować dla królowej, jednak podczas jej pobytu z Aidanem wszystko nieoczekiwanie się odwraca. Do tego kilka osób wokół niej nie są dla niej przyjaciółmi, a wręcz życzą jej śmierci.
Bezwzględny ojciec Aidana wydaje się być niepokonany i coraz bardziej ciąży na związku Lethy i Aidana. Czy uda im się go pokonać i znaleźć swoje szczęśliwe zakończenie?

Opisy walk, dialogi i postacie są bardzo dobrze opisane, przez książkę się dosłownie płynie. Troszkę zabrakło mi rozwinięcia mocy Lethy i Aidana, ale to moje zboczenie, bo ja lubię czytać o magii 😄

„Piekielna żona” nie odbiera od swoich poprzedniczek i jest napisana na tym samym, naprawdę dobrym poziomie 😍

„Piekielna żona”, czyli trzeci tom od @klagreg_autorka 🖤

Bardzo podoba mi się, jak Klaudia operuje fabułą i bohaterami. Sprytnie lawiruje pomiędzy powieścią gdzie występują elementy fantastyki, jednak są bardzo subtelne. Głównym wątkiem jest romans między głównymi bohaterami oraz dworskie...

Rozwiń Zwiń

Bardzo lubię Tessę i Corrica, kibicowałam im od samego początku! Jednak w tej części poznamy więcej rozdziałów z perspektywy księcia Harristana 😎

Jak dla mnie nadal świetny klimat, cudowne relacje, nietypowa fabuła i doskonałe wykreowany świat polityki i intryg. Akcja nie zwalnia tempa, znajdziemy tu niezłe plot twisty 😎

Fajnie było na nowo przeżyć przygody bohaterów poznanych w „Na przekór nocy”. Każdy z nich swoje przeżył i jeszcze sporo musiał przejść w tym tomie. Kocham Corrica od samego początku i chyba nic tego nie zmieni 😀

Jak dla mnie Bridgit Kemmerer po raz kolejny udowadnia, że naprawdę potrafi pisać 🔥

Bardzo lubię Tessę i Corrica, kibicowałam im od samego początku! Jednak w tej części poznamy więcej rozdziałów z perspektywy księcia Harristana 😎

Jak dla mnie nadal świetny klimat, cudowne relacje, nietypowa fabuła i doskonałe wykreowany świat polityki i intryg. Akcja nie zwalnia tempa, ...

Rozwiń Zwiń

Kto czekał na kontynuację „Następcy tronu”? 😍

Jeśli czytaliście trylogię „Okrutny książę” to zapewne kojarzycie małego Dęba, prawowitego następcę tronu Elfhame. Tylko że teraz nie jest już mały… 😎

Dąb wpakował się w niezłe tarapaty. Suren, jego znajoma z dawnych lat więzi do na północy, z dala od swoich bliskich. Pragnie przejąć władcę, do tego posiada wielką moc. Czy uda mu się wyzwolić i dobić targu? Kto jest prawdziwym przyjacielem a kto wrogiem?

Bardzo podobało mi się to, że dostaliśmy więcej Cardana i Jude 😍 Cardan jak zwykle w formie, od Jude biła pewność siebie i determinacja. Te postaci zostały takimi jakie Holly Black stworzyła w „Okrutnym księciu”. Dziękujemy za to 🙏🏻

Dąb i Suren, postacie drugoplanowe w „Okrurnym księciu” teraz wychodzą na piedestał. Holly przygotowała dla nich osobną historię i uważam że zrobiła to bardzo dobrze! Podobał mi się świat przedstawiony w książce, te dworskie intrygi i napięcie powodowane zbliżającą się wojną kusiły do szybkiego przeczytania książki.

Wątek romantyczny wyczuwalny choć subtelny, nie był to typowy romans a historia, która do samego końca nie wiadome było jak się skończy.

Z wielkim sentymentem podeszłam do tej dylogii i nie zawiodłam się 😍

Kto czekał na kontynuację „Następcy tronu”? 😍

Jeśli czytaliście trylogię „Okrutny książę” to zapewne kojarzycie małego Dęba, prawowitego następcę tronu Elfhame. Tylko że teraz nie jest już mały… 😎

Dąb wpakował się w niezłe tarapaty. Suren, jego znajoma z dawnych lat więzi do na północy,...

Rozwiń Zwiń

Magiczna, pełna miłości i ciepła, w której znajdziecie niesamowity klimat. Świetnie skonstruowani bohaterowie! Bardzo podobała mi się relacja Alviry i Einara. Było naturalnie i slow, nie była to miłość od pierwszego wejrzenia a budowanie zaufania i więzi i właśnie to uwielbiam w książkach najbardziej 😍

Motyw próby uratowania magii bardzo mi się podobał, czarownice bardzo się wspierały i potrafiły zrobić wszystko dla większego dobra. Relacje rodzinne też były świetnie opisane, czuć było miłość siostrzaną, lecz wyczuwalne były także ból i cierpienie, ponieważ życie naszych bohaterów nie zawsze było lekkie i kolorowe.

Bardzo spodobał mi się styl pisania autorki, pięknie zbudowane zdania i opisy. Fabuła toczyła się swoim tempem, nie było nadmiernego rozciągania czy przyspieszania akcji. Mieliśmy możliwość zagłębić się w klimat historii i poznać świat, o którym czytamy.

Uwielbiam także klimaty nordyckie, a tutaj będzie mocno wyczuwalny ten vibe 😍

Magiczna, pełna miłości i ciepła, w której znajdziecie niesamowity klimat. Świetnie skonstruowani bohaterowie! Bardzo podobała mi się relacja Alviry i Einara. Było naturalnie i slow, nie była to miłość od pierwszego wejrzenia a budowanie zaufania i więzi i właśnie to uwielbiam w książkach...

Rozwiń Zwiń

Kto pamięta kultową serię „Bractwa Czarnego Sztyletu”? 🖤🧛🏻🧛🏻‍♀️

Wydawnictwo Nowa Baśń właśnie zaczęło robić wznowienie! W dużo przyjemniejszej dla oka okładce 😎

Powiem tak. Miałam kiedyś podejście do tej książki i odpuściłam czytanie po kilku rozdziałach, ponieważ zcringowało mnie to, że kobieta, która została napadnięta po przyjściu do domu i zastaniu w nim obcego chłopa od razu chciała iść z nim do łóżka 😅 Stwierdziłam NIE. To nie dla mnie. To był dla mnie taki absurd, że nawet mimo namawiań mojej kuzynki, która uwielbia tą serię i przekonań jej, że jak przebrnę przez początek to później jest tylko lepiej nie dałam się namówić. A nadmienię, że nie przeszkadzało mi w tych licealnych czasach czytanie romantasy, choć jeszcze nikt wtedy tak tego nie nazywał. „Jak poślubić wampira milionera” czy „Melancholia sukuba” trafiła wtedy do moich top przeczytanych książek 😀

Ale… po tych kilkuNASTU latach, kiedy okazało się, że Nowa Baśń robi wznowienie stwierdziłam, że przeproszę się z tą książką i dam jej szansę.

No i jak ten początek dalej jest dla mnie osobliwy i dziwny, nie poddałam się i muszę wam powiedzieć, że później nawet ta sytuacja, czyli co jak i dlaczego tak się wyjaśniła. Dlatego apeluję- Jeżeli tak jak mnie kogoś zniechęciła scena zobaczenia obcego chłopa w domu i chęci pójścia z nim od razu do wyra to przebrnijcie przez to a nie pożałujecie 😎

Podobał mi się oryginalny sposób przedstawienia wampirów. Niby wszystko już było, a jednak możemy doszukać się pewnych nowinek (np. tego, że wampirom nie opłaca się polować na ludzi, bo energię i przetrwanie daje im tylko krew innego wampira).

„Mroczny kochanek” to dopiero początek przygody, i mimo że i tak czuję niedosyt w relacji głównych bohaterów (już chyba nie przekonuje mnie gwałtowna miłość od pierwszego wejrzenia) to i tak uważam, że ta serię będzie obiecująca i autorka jeszcze nas zaskoczy fabułą. Dlatego czekam na kolejny tom a Wy jeśli lubicie wampirze historie to dodawajcie „Bractwo Czarnego Sztyletu” do swojego TBR

Kto pamięta kultową serię „Bractwa Czarnego Sztyletu”? 🖤🧛🏻🧛🏻‍♀️

Wydawnictwo Nowa Baśń właśnie zaczęło robić wznowienie! W dużo przyjemniejszej dla oka okładce 😎

Powiem tak. Miałam kiedyś podejście do tej książki i odpuściłam czytanie po kilku rozdziałach, ponieważ zcringowało mnie to, że...

Rozwiń Zwiń

Jakie to było cudowne! Ta książka ma w sobie subtelną magię, klimatem nieco przypominała Wiedźmina a motyw śmierci i zapomnienia własnego imienia przypomniało mi o „Niewidzialnym życiu Addie LaRue” 🤩

Jest to książka pięknie opisuje i obrazuje stratę oraz tęsknotę, ale także dająca nadzieję na lepsze jutro. Jest to książka, która wzrusza i która pokazuje to, co tkwi w człowieku i jego naturze.

Ta książka była czymś innym niż to, co dotychczas czytałam i to dawało mi czystą przyjemność z poznania świata i bohaterów. Pokazanie mroku i światła, zestawienie demonów i potworów z jednorożcami było świetnym ukazaniem balansu pomiędzy życiem i śmiercią.

Podobało mi się przedstawienie bohaterów. Każdy z nich coś stracił i chciał coś odzyskać. W pewnym momencie oboje byli w stanie poświęcić swoje marzenie dla drugiego, co było absolutnie urocze i wzruszające. 🥹

Oto jeden z cytatów, który może dotknąć wrażliwe dusze:
„-Co czujesz, kiedy każdego wieczora wracasz do życia?
-Rozczarowanie- odpowiedział, zdmuchując z twarzy kosmyk włosów.”

Jakie to było cudowne! Ta książka ma w sobie subtelną magię, klimatem nieco przypominała Wiedźmina a motyw śmierci i zapomnienia własnego imienia przypomniało mi o „Niewidzialnym życiu Addie LaRue” 🤩

Jest to książka pięknie opisuje i obrazuje stratę oraz tęsknotę, ale także dająca nadzie...

Rozwiń Zwiń

Bardzo podoba mi się pomysł na fabułę a do tego wątek romantyczny jest mega!
Fajne plot twisty, aczkolwiek mam już od jakiegoś czasu lekkie ale do autorki- według mnie trochę za bardzo rozciąga opisy i czasem ma się wrażenie wałkowania jednej informacji, tak samo czułam przy dwóch ostatnich częściach serii „Krew i popiół”. Nie wiem czy na siłę autorka chce aby te książki były cegłami czy po prostu ma taki styl, da się przez to przebrnąć ale momentami przynudza.

Nyktos skrada serce!

Bardzo podoba mi się pomysł na fabułę a do tego wątek romantyczny jest mega!
Fajne plot twisty, aczkolwiek mam już od jakiegoś czasu lekkie ale do autorki- według mnie trochę za bardzo rozciąga opisy i czasem ma się wrażenie wałkowania jednej informacji, tak samo czułam przy dwóch ostat...

Rozwiń Zwiń

„Gwiezdne łowy”, czyli drugi tom „Słonecznego gonu” od @magsgreen_autorka ✨

Cóż mogę rzec. Podziwiam Mags za talent do pisania, wyobraźnię i robienie plot twistów 😍

Bohaterowie są naprawdę świetnie skonstruowani, każdy z nich ma charakter i osobowość, te postaci nie są płytkie i przewidywalne. Główna bohaterka to silna i odważna kobieta, która niejednemu potrafi skopać tyłek.

Jeśli chodzi o fabułę, to książka wyróżnia się oryginalnością, nie da się na niej nudzić i momentami aż ciężko nadążyć nad tym co tam się dzieje, ale w pozytywnym sensie 😀 Autorka nie daje nam się nudzić, stworzyła dość rozbudowany świat i miała na niego fajny pomysł.

Mnie historia wciągnęła od samego początku pierwszego tomu i w drugim autorka nadal potrafiła utrzymać moje zainteresowanie, a wprowadzając nowych bohaterów i nowe wątki sprawiło, że książkę czyta się jeszcze przyjemniej i nie wiadomo czego trzeba będzie się spodziewać.

No i… ten jeden rozdział… 💔🥹 Love.

Powiem tak, polska fantastyka jest naprawdę na dobrym poziomie 🔥

„Gwiezdne łowy”, czyli drugi tom „Słonecznego gonu” od @magsgreen_autorka ✨

Cóż mogę rzec. Podziwiam Mags za talent do pisania, wyobraźnię i robienie plot twistów 😍

Bohaterowie są naprawdę świetnie skonstruowani, każdy z nich ma charakter i osobowość, te postaci nie są płytkie i przewid...

Rozwiń Zwiń

❗️SPOILERY❗️

Okej… sama nie wiem co mam napisać.

Ogólnie miałam bardzo duże oczekiwania odnośnie tej książki i tak samo bardzo się jej bałam. Połączenie światów mogło wyjść świetnie lub mogło być totalnym niewypałem. Wyszło to fajnie, jednak spodziewałam się więcej Rhysa i więcej… nie wiem, czegoś co zadziałoby się tam. Końcówka drugiego tomu była mega wzruszająca, na co Bryce po powrocie z rodzimego Świata Fae nagle zmienia się. Zaczyna bardzo kozaczyć i jak to było fajne w poprzednich częściach bo emanowała pewnością siebie tak w tym tomie zaczęło mnie irytować. Ma wszystko i wszystkich w dupie, szczególnie Hunta. Nie rozmawia z nim, nie mówi o planach. Biegnie gdzieś i nie patrzy czy on idzie za nią czy nie. A on biegnie jak potulny piesek i bardzo było mi go zal. Większość przyjaciół Bryce to Fae, przy czym potrafi przy nich na Fae cisnąć. Okej, Jesienny Król zasłużył na to, żeby być dla niego wrednym, ale taka Oceaniczna Królowa? Bryce odzywa się do wszystkich bez szacunku i nikt nawet nie myśli, żeby się odgryźć czy to skomentować. Dziwne jak dla mnie.

Po jakichś 700 stronach miałam ochotę rzucić tą książką, i z jednej strony miałam wrażenie, że wieje nudą a z drugiej przesyt informacji sprawiał o ból głowy. Podziwiam Maas za kreacje postaci i świata, jednak to już było dla mnie przekombinowane, szczególnie motyw Ithana.

Ruhn i Lidia ratują tą część! I ten wątek z podobieństwem Ruhna do Rhysa… 🥹 Gwiazdy, nocne niebo, wygląd i trochę imię… 🫶🏻

Końcówka nie uruchomiał we mnie żadnych emocji, może dlatego, że już od połowy miałam nerwy na tą książkę. No i zakończenie 😅 Te pegazy… Dobrze, że im tęcza z dupki nie leciała 🌈

❗️SPOILERY❗️

Okej… sama nie wiem co mam napisać.

Ogólnie miałam bardzo duże oczekiwania odnośnie tej książki i tak samo bardzo się jej bałam. Połączenie światów mogło wyjść świetnie lub mogło być totalnym niewypałem. Wyszło to fajnie, jednak spodziewałam się więcej Rhysa i więcej… nie w...

Rozwiń Zwiń

Współpraca reklamowa @wydawnictwo_uroboros

Dzisiaj swoją premierę mają między innymi książki od @sarahjmaas 😍 Jedną z nich jest właśnie „Królestwo popiołów” 🤩

❗️JEST TO OSTATNIA CZĘŚĆ SERII „SZKLANY TRON”

Cała seria to historia o miłości, przyjaźni, stracie, bólu, cierpieniu i poświęceniu. To emocjonalny rollercoaster, to zakochanie i przywiązanie czytelnika do postaci, przeżywanie wszystkiego razem z nimi. Wszystko było spójne, wartkie i aż nie chciało się odkładać książek na bok 🤩

Było wzruszająco, emocjonalnie.

Napewno będzie reread, uwielbiam książki Sarah J Maas 😍😭🥰

Współpraca reklamowa @wydawnictwo_uroboros

Dzisiaj swoją premierę mają między innymi książki od @sarahjmaas 😍 Jedną z nich jest właśnie „Królestwo popiołów” 🤩

❗️JEST TO OSTATNIA CZĘŚĆ SERII „SZKLANY TRON”

Cała seria to historia o miłości, przyjaźni, stracie, bólu, cierpieniu i poświęce...

Rozwiń Zwiń